کاربرد سیلیکون متال در صنایع مختلف

فلز سیلیکون (نماد Si)، در شکل خالص خود، یک عنصر فلزی براق خاکستری است. این فلز به دلیل ظاهر براقش به سیلیکون متال معروف است. سیلیکون عمدتاً در ساخت سیلان‌ها و سیلیکون‌ها، به‌عنوان یک عنصر سخت‌کننده یا آلیاژی برای تولید آلیاژهای آلومینیوم و در ساخت ریزپردازنده‌ها و سلول‌های خورشیدی استفاده می‌شود.

از دیگر کاربرد سیلیکون متال در صنایع مختلف می توان به کاربرد سیلیکون عنوان یک افزودنی ثانویه در ساخت دستگاه های فوتونیک و در ساخت دیرگدازهای صنعتی اشاره کرد. فلز سیلیکون معمولاً از ذوب کوره‌های قوس الکتریکی تولید می‌شود که فرآیندی انرژی بر است. پردازش بیشتر مواد به درجه های مختلف محصول باعث می شود که در بسیاری از فرآیندهای صنعتی قابل استفاده باشد.

فلز سیلیکون یک فلز نیمه رسانا خاکستری و براق است که برای تولید فولاد، سلول های خورشیدی و ریزتراشه ها استفاده می شود. سیلیکون دومین عنصر فراوان در پوسته زمین (بعد از اکسیژن) و هشتمین عنصر رایج در جهان است. نزدیک به ۳۰ درصد از وزن پوسته زمین را می توان به سیلیکون متال نسبت داد.

این عنصر با عدد اتمی ۱۴ به طور طبیعی در کانی های سیلیکات از جمله سیلیس، فلدسپات و میکا که اجزای اصلی سنگ های رایج مانند کوارتز و ماسه سنگ هستند، وجود دارد. سیلیکون یک نیمه فلز (یا متالوئید)، دارای برخی خواص مشترک هم از فلزات و هم از غیر فلزات است.

نماد اتمی: Si عدد اتمی: ۱۴ دسته عنصر: متالوئید چگالی: ۲٫۳۲۹ گرم بر سانتی متر مکعب نقطه ذوب: ۲۵۷۷ درجه فارنهایت (۱۴۱۴ درجه سانتیگراد) نقطه جوش: ۵۹۰۹ درجه فارنهایت (۳۲۶۵ درجه سانتیگراد) سختی: 7

برخلاف اکثر فلزات،سیلیکون در حالت مایع منقبض می شود و با جامد شدن منبسط می شود. نقطه ذوب و جوش نسبتاً بالایی دارد و هنگامی که متبلور می شود ساختار بلوری مکعبی الماس شکل را تشکیل می دهد.

برای نقش سیلیکون به عنوان نیمه هادی و استفاده از آن در الکترونیک، ساختار اتمی عنصر حیاتی است که شامل چهار الکترون ظرفیتی است که به سیلیکون اجازه می دهد به راحتی با عناصر دیگر پیوند برقرار کند.

تولید اولیه فروسیلیس در کوره های بلند با کاهش سنگ معدن های حاوی سیلیکون با زغال چوب انجام شد که منجر به آهن نقره ای شد (فروسیلیسیوم با محتوای سیلیسیم تا ۲۰ درصد).